Er lijkt wel een vloek te rusten op de wedstrijden tussen de U16 meiden van KFC Meer en SK Loenhout. De vorige twee competitiewedstrijden werden o.w.v. de weersomstandigheden uitgesteld en ook vandaag, voor de geplande inhaalwedstrijd, zag het er verre van goed uit door de hevige regenval maar ons b-veld was nog best bespeelbaar voor een leuke pot voetbal, dus er kon gevoetbald worden.

Deze wedstrijd stond op voorhand bij beide teams met dikke vette hoofdletters op het wedstrijdschema aangeduid omdat er hier en daar toch wel werd voorspeld dat één van deze twee ploegen een serieuze kandidaat zou zijn voor de titel in het tweede luik van de competitie. Echter, zo goed de KFC Meer meiden voor nieuwjaar speelden (alles werd gewonnen met maar 1 gelijkspelletje, zelfs Loenhout werd geklopt met 2-3!) zo stroef loopt het na nieuwjaar en het niveau van nu is helaas niet meer te vergelijken met het niveau dat we voor nieuwjaar etaleerden. De redenen hiervoor zijn o.a. langdurige blessures van enkele van onze key-players, ziektes en ook het afgelasten van heel wat wedstrijden (en we waren "vrij" toen er wel gevoetbald kon worden) en vorige zaterdag nog een forfait erbovenop zodat het reeds 5 weken geleden was dat we nog een wedstrijd hadden gespeeld.....

Zo speelden bv. Kato (na haar aanslepende liesblessure) haar eerste wedstrijd in 3 maanden tijd na nauwelijks getraind te hebben en ook Jana (na ziekte) stond na nieuwjaar nog niet of nauwelijks op het trainingsveld.

We wisten vooraf dat onze tegenstanders veel beter in het ritme zaten vermits zij de laatste weken nog vaak een wedstrijd konden betwisten en waren bang dat bij onze meiden het gebrek aan wedstrijdritme wel eens parten zou kunnen spelen.

Bovendien merkten we heel wat stress bij onze meiden en het KFC Meer dat we in de eerste helft te zien kregen was werkelijk onherkenbaar. Het leek wel of de spanning al het geloof in eigen kunnen uit de ploeg haalde en onze spelbepalende speelsters kwamen nooit in het stuk voor en werden afgetroefd door hun rechtstreekse tegenstanders. (de scoutingsopdrachten van de technische staf van Loenhout hebben dus klaarblijkelijk toch wat opgeleverd ). Daar de stress en de spanning onze ploeg volledig verlamden haalden de meiden uit Loenhout juist het goede in zich naar boven en ze waren de eerste helft dan ook volledig baas zonder echt grote noemenswaardige kansen te creeëren. De constante druk van Loenhout betekende wel dat onze meiden individuele foutjes begonnen te maken en ook vaak hoekschoppen onnodig weggaven i.p.v. de bal naar de zijkanten te spelen en niet over de eigen achterlijn. Bij het verwerken van één van deze hoekschoppen raakte Sophie de bal totaal verkeerd en de bal maakte een grote boog naar ons eigen doel om vervolgens boven op de deklat te belanden. I.p.v. dat de bal voor ons achter het doel zou verdwijnen viel het ronde ding terug in het speelveld voor de voeten van een Loenhoutse meid die de bal maar in doel had te deponeren, 0-1 een stom doelpunt maar wel niet onverdiend als je het spelbeeld in aanschouw nam.

Het tweede kwart bleef Loenhout duidelijk de betere ploeg en ze waren steeds vinniger en vlugger op de bal. We geraakten maar niet in ons normale spel en elke tweede bal was voor Loenhout en bij ons was het verdedigen om de schade te beperken. Loenhout besloot eerst een mooie kans naast maar toen hun snelle spits Flynn het hazenpad koos was ze sneller dan onze verdediging en verschalkte ze Yasmin in de korte hoek, 0-2. Ook langs de kant was de spanning te snijden en toen een Loenhoutse speelster een nochtans correcte sliding tackle voor de Loenhout bank uitvoerde en de scheidsrechter een fout floot voor de gevaarlijke intentie van deze tackle op het natte veld gingen de poppetjes even aan het dansen. De Loenhoutse trainers en de scheidsrechter stonden neus aan neus en één van de trainers besloot dan maar op eigen houtje om achter de omheining plaats te nemen om de lont uit het kruidvat te nemen. Ook het commentaar van een thuissupporter werd door de scheidsrechter niet echt gesmaakt en op straffe van het stopzetten van de wedstrijd werd deze brave man beleefd verzocht om zich wat gedeisd te houden..... U hoort, spanning troef zowel op als naast het veld.

Onze meiden geraakten maar niet in het ritme en toen net voor rusten een ongevaarlijk schot ongelukkig in ons doel verdween konden we gaan rusten met een 0-3 op het bord en er was heel wat mentaal oplapwerk nodig in de KFC Meer kleedkamers.

In de tweede helft was er wat lichte beterschap merkbaar in het spel van onze meiden zonder dat ze ooit hun normale niveau zouden bereiken. We konden in heel de wedstrijd wel wat hoekschoppen afdwingen maar we speelden geen enkele noemenswaardige kans bij elkaar daar waar we anders in elke wedstrijd tot nu toe een karrenvracht kansen creeërden, onverklaarbaar.... Het zal ongetwijfeld ook zeker wel te maken hebben gehad met de sterkte van het Loenhout van vandaag !

Toen hun snelle spits Flynn aan de tweede paal een mooie aanval afrondde was de 0-4 een feit en konden de boeken helemaal toe. Kato strandde aan de overkant op de keepster en Sophie loste nog een mooi schot nipt naast. Toen Loenhout een hoge voorzet voor ons doel trapte kon Yasmin net niet aan de bal en via haar vingertoppen zag ze de bal aan de verste paal in ons doel waaien, wederom een ongelukkig doelpunt, al het derde vermijdbare doelpunt van vandaag, 0-5.

Het vat was nu helemaal af bij onze dames en het laatste wapenfeit was nog voor Loenhout toen een wit-rode meid alleen voor Yasmin verscheen en dan haar ook kansloos liet, 0-6 wat een ontgoocheling en een totale off-day van onze meiden.

We kunnen niet anders dan ootmoedig toegeven dat Loenhout vandaag de zege dubbel en dik verdiende ook al was de score wel wat overdreven. Zij gingen beter om met de stress, zaten veel beter in het ritme, oogden scherper, en straalden vandaag veel meer maturiteit uit dan onze meiden (hun basispionnen zijn dan ook gemiddeld wel wat ouder dan onze meiden). Zij speelden als een sterk collectief met hun centrale middenveldsters Yara en Julia tesamen met spits Flynn toch wel in de hoofdrollen.

Bij onze meiden daarentegen was het doffe ellende troef en er zal serieus wat oplapwerk nodig zijn om ze terug bij de les te krijgen tegen de volgende opdracht. In de situatie waarin we nu verkeren zal dit weer een zware dobber worden te beginnen uit bij s'Gravenwezel.

Het is nu aan onze meiden om te laten zien dat ze veel beter kunnen dan wat ze vandaag tentoon spreiden. Hopelijk kunnen we in de terugmatch over 2 weken wel laten zien dat ook wij best wel goed kunnen voetballen (dat lieten we trouwens voor nieuwjaar al elke week zien).

De ploeg van vandaag : Yasmin, Hannah, Sophie, Lore, Jana, Tooske, Lieselore, Larissa, Moira, Nienke, Oliwia, Hayley, Mirte en Kato.