Vandaag de verplaatsing naar de meiden van s'Gravenwezel. Deze verplaatsing moesten we helaas maken zonder onze doelvrouw Yasmin (familieweekend) en topschutter Kato die op de skilatten vertoeft. Gelukkig waren er nog 11 krijgers die de vroege tocht konden aanvatten en we hoopten dat het chiroweekend al niet in de benen en hoofden zou kruipen. We werden op het c-veld gedropt en veel gras stond hier helaas niet meer op. Het veld was nog wel redelijk effen maar wel heel stroef en de bal botste vaak heel hoog op of maakte nogal wat capriolen zodat goed voetbal zowat uit den boze was op dit veld.

Het eerste kwart ging helemaal gelijk op zonder echte grote kansen. Alleen onze KFC Meer girls konden wat dreigen via Jana die de keepster op haar weg vond en Nienke (zijnet na mooie pass van Sophie) en Tooske over na corner konden doelgevaar creeëren. De thuisploeg bleef steken in goede bedoelingen maar gelegenheidsdoelvrouw Hayley, die sinds september niet meer tussen de palen had gestaan, moest haar handschoenen voorlopig niet vuil maken, 0-0 na het eerste kwart.

In het tweede kwart bleef het spelbeeld perfect in evenwicht maar alleen KFC Meer slaagde erin doelgevaar te creeëren. Oliwia besloot naast het doel en Moira deed haar dit even later na na mooi voorbereidend werk van Nienke. Wat later loodste Moira spits Oliwia doorheen de verdediging maar zij vond wederom helaas de thuisdoelvrouw op haar weg en even later herhaalde dit scenario zich. We hadden hier al lang op voorsprong moeten staan....Net voor rusten zagen we de bal allemaal dan toch binnen gaan toen Moira op de keepster besloot en in de reboud Oliwia zich naar de bal wierp die op een  metertje van de doellijn botste maar helaas ging de bal over de lat ipv in het net.... ongelooflijk dat die verdomde bal maar niet in dat verdomde net wilde.... De thuisploeg kon eerlijk waar geen enkele grote kans bij elkaar spelen en daarom was het dubbeljammer dat we al niet met een doelpuntje of 2 de leiding hadden genomen, 0-0 bij de rust.

Na de rust hetzelfde evenwichtige spelbeeld. Onze meiden speelden zeker niet hun beste wedstrijd, daarvoor zijn het merendeel van onze meiden niet in hun gewenste vorm of conditie en zit het momenteel in de hoofdjes ook niet allemaal naar wens, het vertrouwen in eigen kunnen is helaas nog steeds best wel ver zoek. Dit nam niet weg dat we qua kansen al lang de maat hadden moeten nemen van de thuisploeg. Moira bediende Nienke maar weer was het net niet,  nipt naast. Ook Oliwia bleef problemen ondervinden om de keepster te verschalken en de bal caprioleerde via de keepster rakelings voorlangs. Al wie er bij was greep zich naar de haren en kon maar niet begrijpen dat de nul nog steeds op het bord stond. Nienke waagde nog maar eens haar kans maar ditmaal over de kooi. Toen de thuisdoelvrouw een duidelijk terugspeelbal met de handen opraapte kregen we een onrechtstreekse vrije trap. Een kolfje naar de hand van Moira en haar verwoestende uithaal stierf, geheel naar het beeld van onze wedstrijd en tweede seizoenshelft, op de dekselse deklat en zo terug het veld in, het mocht echt niet zijn en iedereen met een geelzwart hart werd er een beetje moedeloos van.... Het zit momenteel dan ook echt niet mee. We hadden nog steeds geen enkele noemenswaardige kans voor de thuisploeg genoteerd tot hun sterke speelster Marijke zich toch 1 keer kon doorzetten en doelvrouw Hayley in de korte hoek te grazen nam, 1-0 voor de thuisploeg na werkelijk hun eerste kans, scoren aan 100% noemt men dat.

Oliwia kwam andermaal in scoringspositie maar ook nu wilde het wederom niet lukken, wederom nipt naast de goal die voor onze meiden vandaag wel behekst leek. Ook de thuisscheidsrechter (bij 8 vs 8 wordt er geen officiële meer aangeduid) wekte af en toe de nodige wrevel op door regelmatig de kant van de thuisploeg te kiezen wanneer pogingen van onze aanvalsters werden afgeblokt en in onze ogen enkele malen in hoekschop verdwenen waar hij telkens een doeltrap voor de thuisclub toekende.... Ook met dit gegeven moet men leren omgaan en toen Oliwia moederziel alleen op de thuisdoelvrouw kon afstormen dachten we dat het nu wel echt ging gebeuren maar wederom trok de thuisdoelvrouw zonder het zelf echt te beseffen aan het langste eind. Via een van haar ledematen caprioleerde de bal wederom centimers voorlangs en in de herneming kreeg Oliwia die verdomde bal alsnog niet over de lijn.

In het laatste kwart zette onze meiden nog een keer aan en Moira bediende Nienke maar.... u raadt het al wederom naast het doel.  Moira loste vervolgens een kanonskogel die rakelings de lat scheerde maar helaas voor ons langs de bovenkant en niet de onderkant. Ongelooflijk dat we nog altijd op die dekselse 0 stonden. Uiteraard is efficiëntie ook een belangrijk onderdeel van het voetbalspel en dit facet is helaas na nieuwjaar ver zoek....

Toen Nienke zich goed kon doorzetten was de ban dan toch gebroken en Nienke plaatste de bal mooi in doel, 1-1 en dikverdiend en onze meiden waren er niet onterecht blij mee. We gingen op zoek naar meer maar bij een counter liep een thuisspeelster met de bal over onze achterlijn. Iedereen zag er een doeltrap in voor onze meiden behalve de man in het oranje die onterecht een hoekschop toekende. We wezen de brave man op het feit dat het echt wel doeltrap was en hij gebaarde dat hij het niet wist wat het nu wel of niet was en bleef bij zijn beslissing  van een hoekschop ondanks protest van de KFC Meer entourage vermits we allemaal voelden wat er ging gebeuren naar het beeld van onze tweede seizoenshelft en deze wedstrijd in het bijzonder. En inderdaad, onze gevoelens werden bewaarheid toen de bal in de kluts voor de voeten belandde van een thuisspeelster die Hayley voor een tweede keer kansloos liet, 2-1 en helemaal onterecht gezien de kansenverhouding en de flagrante fout van de scheidsrechter. Na deze fase werd ondergetekende plots ook nog een bezoekje gebracht door een s'Gravenwezel protégé dat men ten alle tijden de beslissing van de scheidsrechter moet respecteren en nog een heleboel andere zaken . We fluiten zelf ook wel eens een jeugdwedstrijdje en we beseffen maar al te goed dat deze taak vaak niet eenvoudig is maar deze spelsituatie werd overduidelijk verkeerd ingeschat door de referee en helaas niet door de VAR overruled. (of niet ingeschat omdat hij gebaarde dat hij het niet wist maar om dan een hoekschop toe te kennen in het voordeel van zijn eigen clubje....).

Het laatste wapenfeit was voor Moira toen ze zich in kansrijke positie manouvreerde en normaal is dit soort kansen bijna altijd bingo voor Moira maar wederom naar het beeld van deze wedstrijd belandde de bal in de handen van de thuisgoalie.

Enfin, na het laatste fluitsignaal was het voorval weeral (bijna) vergeten en schudden we deze jongeman braaf de hand. 

Zo verloren we deze wedstrijd ongelooflijk maar waar met 2-1 en iedereen die erbij was kan het waarschijnlijk nog steeds niet geloven. Enkele meiden wezen met een beschuldigende vinger naar de scheidsrechter als de reden van de nederlaag maar dat zou de waarheid geweld aan doen. Een gebrek aan scherpte, conditie en efficiente brak ons vandaag zuur op, geheel naar het beeld van de tweede competitiehelft.

Toch een pluim voor onze verdediging die vandaag maar een minimum aan kansen toestond aan de sterke thuisploeg en een nog dikkere pluim aan gelegenheidsdoelvrouw Hayley die werkelijk prima keepte en op het einde nog enkele fantastische reddingen uit haar mauw schudde !

Proficiat aan de sportieve entourage en sportieve meiden van de thuisclub met hun overwinning ook al zullen ze zeker ootmoedig toegeven dat het eigenlijk niet verdiend was maar ja, dan hadden onze meiden hun kansen maar moeten benutten. Hand in eigen boezem steken dus en op naar de volgende wedstrijd, te beginnen nu donderdag in Loenhout, dat wordt wederom een zware hindernis in de vorm waarin we nu verkeren....

De ploeg van vandaag : Hayley, Hannah, Sophie, Jana, Tooske, Lore, Moira, Nienke, Larissa, Mirte en Oliwia.

Den delegee.